ÇAĞDAŞLAŞMA: KÜRESEL KARŞILAŞTIRMALAR VE ALTERNATİF ARAYIŞLAR IŞIĞINDA TÜRK MODERNLEŞMESİ
Türkiye’de iki yüzyıllık mazisi bulunan modernleşme deneyimi, günümüzle ilgili birçok fikrî ve sosyo-politik tartışmanın merkezinde yer alan çok katmanlı bir dönüşümün hikâyesidir. Bu deneyim, büyük ölçüde Batı’nın artan küresel hegemonyasına paralel şekilde gelişmiş, Japonya ve Rusya örneğindeki farklı toplumlarda olduğu gibi Osmanlı kültür coğrafyasında da eğitim, yönetim, hukuk, ekonomi, sanat ve din gibi alanlarda köklü reform girişimlerini beraberinde getirmiştir. Böylelikle, geçmişte yaşanmış ‘ideal model’in yeniden canlandırılmasını önceleyen ‘tecdîd/ihyâ’ algısı, ‘Batı medeniyeti’ kalıbıyla özdeşleşleştirilmiş siyasî, askerî ve ekonomik ilerleme eksenli ‘kusursuz model’ arayışına evrilmiştir.
XX. yüzyılın başlarında, bu arayışın fikrî-ideolojik ifadesi mesabesindeki “Türkleşmek-İslamlaşmak-Muasırlaşmak” formülünün temel bileşenine dönüşen modernleşme, Cumhuriyet’in ilanından sonra -değişen toplumsal, kültürel ve siyasî yönelimlerin etkisiyle- kısmen farklı boyutlar edinerek yeni bir ivme kazanmıştır. Bu çerçevede, ‘geleneksel’ olarak kodlanan kimliğin ve değerlerin muhafazasıyla ilgili ciddi gerilimler doğuran Türk modernleşmesi, yalnızca teknik ya da kurumsal bir dönüşümü değil, aynı zamanda derin bir zihniyet değişimini ve kimlik müzakeresini de içermektedir.
Bu düşünsel arka plan doğrultusunda düzenlenmesi planlanan, ÇAĞDAŞLAŞMA: KÜRESEL KARŞILAŞTIRMALAR VE ALTERNATİF ARAYIŞLAR IŞIĞINDA TÜRK MODERNLEŞMESİ başlıklı uluslararası sempozyumun amacı, Türkiye’deki modernleşme sürecinin tarihsel seyri ile güncel görünümlerinin yeniden değerlendirilmesini ve küresel ölçekte karşılaştırmalı perspektiflerin sunulmasını mümkün kılan akademik bir platform oluşturmaktır. Disiplinlerarası çalışmalara açık olan bu etkinlik; tarih, siyaset bilimi, sosyoloji, iktisat, hukuk, ilahiyat, edebiyat, sanat ve kültürel çalışmalar alanlarından katkıları teşvik etmektedir.
Sempozyum, Osmanlı’dan günümüz Türkiye’sine uzanan modernleşme tecrübesine odaklanmaktadır. Bununla birlikte modernleşme tipolojilerini mercek altına alan veya Rusya, Japonya, Çin, Hindistan ve Afrika ülkelerinde yaşananlar gibi Batı-dışı modernleşme deneyimlerini karşılaştırmalı olarak inceleyen sunumlara da yer verilecektir. Bu tür karşılaştırmalı yaklaşımlar sayesinde, Türkiye örneğini küresel modernleşme anlatısı içerisinde daha geniş bir bağlama oturtmak; modernitenin farklı coğrafyalarda kazandığı çeşitli anlamları ve izlediği yolları daha derinlemesine kavramak mümkün olacaktır.
